به یاد دارم
مرد بقال گفته بود
چند من خربزه می خواهی ؟
سهراب گفته بود
دل خوش سیری چند؟
می گویند شعر خواندن
فقط برای دل خوش ها
وسرخوش هاست
از ته دل نمی خندیم
نه فقیر
نه غنی
نه مرد نه زن
حتی بچه هاهم از ته دل نمی خندن
این روزها
همه می خواهیم
خوشبخت به نظر برسیم
شده ایم
شبیه من ها
من های یخ زده
این روزها
خوشی گران شده
به قیمت گزاف
حرف های خنده دار
پراز حرف تلخ
این روزها
کسی عاشق نمی شود
مثال عشق شده
لیلی ومجنون
شیرین وفرهاد
نه فرهادی هست که یک برگ جابه جا کند
نه شیرینی منتظر...
این روزها
آدمها وقتشان بی وقفه شده
دنبال آرامش برای آینده
نوشداروی بعد مرگ سهراب
جماعت پراز توهم شده
توهم پول
توهم شخصیت
توهم بالا بودن
آدمهای آزموده
بهشت جای آدم وحوا نبود
زمین هم جای ما نخواهد بود
دچار آلزایمرشده ایم
فراموشی مطلق
این روزها
نسل به نسل ماشینی می شویم
به دنیای روبات ها خوش آمده ایم
قلبهای تنظیم شده
با برنامه های از قبل پیش بینی شده
از این اشرف مخلوقات
یک برده می سازیم
بدون تردید...
ارتباط های مجازی
دوست نداشتن های زورکی
خیانت های مدرن
توجیح های تزیین شده با دکوراسیون جدید
وبه قول خودمان
آپدیت...
خسته ام از این همه ناخود بودن
خسته ازاین همه من
من های یک جا جمع شده
من های یخ زده...
نظرات شما عزیزان:
arash 
ساعت22:26---14 بهمن 1392
اینم خوبه.ولی به اندازه ی قبلی غافل گیرم نکرد.این شعر هم حقیقت تلخ امروزه.